کتاب از قلب کویر - نشر علی 

لم داده بود روی مبل و سیگارش را دود می کرد :
_خودم تمیز می کنم! بیا بشین!
از خونسردیش حرصم گرفت: اون سیگارو خاموش کن! سیگار به دست جلو آمد و روی اپن خم شد، پکی زد و دودش را توی صورتم فوت کرد. بعد با صدای بمی که حالا عمیقتر شده بود، گفت: چرا؟ گفته بودی خوشت نمیاد من سیگار بکشم؟
داشتم خفه میشدم! سیگار نصفه نیمه را از بین دو انگشتی که شکل هفت شده بود ، بیرون کشیدم و با لج توی ظرفشویی خاموش کردم.
ابروهایش کج شدند و چشمانش گشاد: چرا اینطوری کردی دختر؟ داشتم می کشیدم!
صدایم را بلند کردم: نکش! اینجا بوی سیگار می گیره ،اون وقت مامان من دیگه ول کنم نیست. پدرمو در می اره! دیروز می گفت یکی اینجا بوده!