دربارۀ قطار آن شب

«خانم‌معلم دست کوچولو را محکم‌تر گرفت و متوجه دست عرق‌کرده و گرم او شد. با خودش گفت این دست‌ مثل قصه می‌ماند…»

اما چطور قصه‎ای؟ قصه‌ها از کجا می‌آیند؟ چه کسانی آن‌ها را می‌نویسند؟

داستان «قطار آن شب» قصۀ‌ دختربچه‌ای است که همراه مادربزرگش مسافر قطار هستند. دخترک در کوپه با زنی جوان که معلم و نویسنده است دوست می‌شود و شماره تلفن خانه‌شان را به او می‌دهد تا هروقت به شهر آمد با او تماس بگیرد و به دیدنش بیاید اما خانم معلم تلفن نمی‌زند . ماه‌ها می‌گذرد و دخترک چشم‌انتظار می‌ماند. روزی خانم معلم قصۀ دخترک را برای دانش‌آموزانش تعریف می‌کند و از آنها می‌خواهد که پایان قصه را آن‌طور که دلشان می‌خواهد روایت کنند. دانش‌آموزان هرکدام پایانی برای این آشنایی دارند.

آن‌ها قصۀ خود را دارند، و ما با یک قصۀ سرراست مواجهه نیستیم. درواقع کتاب قطار آن شب داستانی چندلایه است که در یک لایۀ آن قصۀ دخترک و نویسنده در جریان است و در لایه‌های دیگر قصۀ دیگر شخصیت‌های داستان پابه‌پای قصه دخترک و نویسنده پیش می‌رود. مادربزرگ، شاگردان مدرسه، پدر و پیرمرد روی نیمکت پارک، همه می‌خواهند نه‌تنها جزئی از قصه باشند، بلکه در نوشتن و پیشبرد قصه و نحوۀ نتیجه‌گیری آن هم سهیم شوند. کتاب قطار آن شب علاوه‌بر داشتن قصۀ جذاب و معصومانه یک کلاس آموزشی درخشان دربارۀ شیوه‌های داستان‌نویسی است. این کتاب به دو زبان انگلیسی و کره‌ای ترجمه ‌شده است.

اگر می‌خواهید هم داستان بخوانید و هم داستان‌نویسی یاد بگیرید، کتاب قطار آن شب بهترین گزینه برای شماست. 

بخشی از کتاب