کیم جی یونگ متولد ۱۹۸۲، که آغازی بر جنبش فمینیستی جدید کره است، زوال روانی زنی را در مواجهه با جامعه‌ی سختِ زن‌ستیز دنبال می‌کند. این رمان تصویرگر سویه‌ی زشت جوامعی است که با وجود شکوفایی، پیشرفت و فراهم آوردن ابزار رفاه و آرامش، همچنان وقتی پای جنسیت به میان می‌آید، عاری از خرد و پیشرفت به نظر می‌رسند. رمانی که داستان سه نسل از زنان کره را بازگو می‌کند، از نابرابری‌ها و تبعیض‌ها می‌گوید و اینکه چقدر دشوار است زنی پا روی امیال و آرزو‌هایش بگذارد، فقط در خانه بماند و فرزندانش را بزرگ کند. «کیم جی‌یونگ» از این واقعیت سخن می‌گوید که بیشتر زنان اگرچه تلاش می‌کنند مادری نمونه باشند، در معرض افسردگی‌ها و مشکلات روحی هستند که هم از زیرپاگذاشتن خواسته‌های فردی‌شان نشئت می‌گیرد و هم از معضلاتی که از بیرون بر آن‌ها وارد می‌شود.